Elementy rysunkowe

Okno

Wstaw okno

Polecenie służy do definiowania i wstawiania stolarki okiennej na rysunkach, zarówno w rzutach, przekrojach jak i widokach. Program sam tworzy, na podstawie szpilek opisowych (w rzutach), zestawienia stolarki okiennej, wraz z rozrysowanym schematem otwierania poszczególnych skrzydeł.

Po uruchomieniu polecenia pojawi się okno interfejsu głównego.

Podgląd

obszar wyświetla aktualny wybór typu okna w 3D oraz zobrazowanie parametrów możliwych do zdefiniowania.

Parametry podstawowe

w obszarze tym użytkownik definiuje główne zmienne dla danego okna. Wartości podajemy w milimetrach, niezależnie od jednostek wybranych w parametrach modułu BiK Architektura.

Skróty parametrów:

• Ozn - oznaczenie na rysunku
• Symbol - symbol stolarki typowej
• S - szerokość ościeży – wymiar w świetle muru
• H - wysokość ościeży – wymiar w świetle muru
• Sz - szerokość w świetle ościeżnicy
• Hz - wysokość w świetle ościeżnicy
• r - szerokość ościeżnicy – ramy

Układ kwater okiennych

służy do definiowania wyglądu okna.

Kolejno od lewej:

• Okna typowe, predefiniowane
• Okna jednoskrzydłowe i pojedyncze drzwi balkonowe
• Okna dwuskrzydłowe i podwójne drzwi balkonowe
• Okna trójskrzydłowe
• Okna nietypowe (dwu-, trzy-, i czteroskrzydłowe)

Poniżej definiowania kwater znajdują się informacje dla wybranego podziału. Mają one zadanie pomocnicze, ułatwiające dobór wielkości okien dla danego pomieszczenia. Bazują na wytycznych, podanych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Parametry dodatkowe

Służą do zdefiniowania:

• ws - szerokości węgarka
• wg - długości węgarka
• u - wnęki podokiennej
• hp - wysokości parapetu

Parametry parapetów

służą do zdefiniowania:

• Pws - dodatek na głębokości parapetu wewnętrznego
• Pwg - dodatek na szerokości parapetu wewnętrznego
• Pzs - dodatek na głębokość parapetu zewnętrznego
• Pzg - dodatek na szerokości parapetu zewnętrznego

Dane do opisu

to obszar do opisu poszczególnego okna, określający kondygnację (np.: parter) oraz nazwę (np.: okno PVC). Pola te są polami tekstowymi i wartość ich jest widoczna w tabeli zestawczej stolarki okiennej.

W obszarze tym jest również znacznik wyboru, czy wstawiamy okna w rzucie z pełnym opisem na szpilce opisowej, czy też tylko opisem skróconym.

Rozwiązanie to działa na zasadzie ukrywania warstw. Mimo wyłączonej warstwy, blok z oznaczeniem okna jest wstawiany, ale automatycznie ukrywana jest warstwa, na której jest wrysowany. Dlatego operacja ta zadziała na wszystkie wcześniej wstawione opisy.

Rodzaj widoku

zgodnie z piktogramami wybieramy widok w jakim chcemy wstawić okno na rysunku.

Lista okien i drzwi balkonowych

Dzięki niej istnieje możliwość zapamiętania zdefiniowanego typu i parametrów okna. Po ponownym otwarciu okna interfejsu głównego, wystarczy wskazać wybrane pozycję z listy, a parametry zostaną automatycznie odczytane i uzupełnione w polu Parametry podstawowe.

uwaga

Wskazanie na liście okien dowolnej pozycji, powoduje nadpisanie wartości wprowadzonych wcześniej w polach Parametry podstawowe.

Układ kwater okiennych

Okna typowe

Chcąc wstawić stolarkę okienną, użytkownik często korzysta z katalogów okien typowych. Jak wiadomo, stolarka typowa jest tańsza od okien produkowanych na indywidualne zamówienie. Na rynku producentów okien, większość z nich posiada katalogi produktów typowych. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby wybrane okno zdefiniować krok po kroku, jak to opisano w części Układ kwater okiennych – definiowanie własnego okna.

Z obserwacji wynika, że producenci stolarki okiennej dowiązali się do istniejących katalogów stolarki typowej i przejęli bez większych zmian ten podział, stosując do oznaczania te same symbole.

W BiK Architektura odtworzona została lista katalogowa typowych okien i drzwi balkonowych. Wybrane pozycje odpowiadają większości producentów stolarki okiennej na polskim rynku. Lista została przygotowana dla ościeżnicy 76mm.

uwaga

Lista obejmuje okna typowe występujące na rynku, jednak poszczególni producenci mogą oferować mniejszą ilość typowych produktów. Zawsze należy skonsultować wybrany typ z ofertą katalogową danego producenta.

Ikony po lewej stronie listy służą do szybkiego zawężenia stolarki do wybranego podziału kwater.

Pozycje stolarki na liście ułożone są w sposób rosnący według wysokości Hz, a w drugiej kolejności według Sz.

Podgląd oraz Informacje pełnią tę samą rolę jak w oknie głównym definiowania stolarki okiennej.

Szerszego omówienia wymaga obszar Zmiana parametrów.

Lista okien typowych jest zdefiniowana dla ościeżnicy drewnianej 76mm. Wymiary stolarki typowej również odpowiadają elementom z szybami zespolonymi. Produkowane profile PVC i drewniane często są szersze (ok. 80 mm) i ze względu na swój profil, wymiary Sz i Hz różnią się od tych na liście. Przy czym za prawidłowość uznać można fakt, że każde okno typowe oferowane współcześnie różni się na szerokości i wysokości o stałą wartość od wyjściowego katalogu normalizującego (delta Sz i delta Hz).

Dzięki polom delta Sz i delta Hz użytkownik może wprowadzić szybkie zmiany dla wymiarów wyjściowych z listy, bez konieczności definiowania całej listy. Tym samym lista ta jest uniwersalna i dzięki niewielkim zmianom szybko uzyskujemy okno typowe dla wybranego producenta.

Poniżej wprowadzamy własną szerokość profilu (Ościeżnica (r)), co rzutuje na wielkość powierzchni wyświetlanej w Informacjach.

Przygotowana, zdefiniowana w programie różnica od typowych okien na liście umieszczona jest w przełącznikach poniżej definicji ościeżnicy.

	Katalog	PCV	Użytkownika
Delta Sz	0	-15	0
Delta Hz	0	-20	0
Ościeżnica (r)	76	80	60
Luzy montażowe:
boczne	20	25	25
górne i dolne	45	50	50

Przełącznik PVC zmienia wartości wyjściowe z listy i pasuje dla większości współczesnych okien i drzwi balkonowych wykonanych z PVC w ofercie producentów.

Definicja Luzy montażowe powoduje automatycznie przyjęcie wymiarów otworu S i H, poprzez dodanie wpisanej wartości do parametru Sz i Hz.

Dzięki powyższym wartościom, po zatwierdzeni wyboru przyciskiem OK, wracamy do okna głównego interfejsu, gdzie Parametry podstawowe zostają automatycznie uzupełnione o żądane wartości.

Z okna głównego można również szybko przejść do pliku PDF (WARUNKI), w którym zebrane są informacje o stolarce okiennej, na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Definiowanie własnego okna

Po wyborze ikony definiującej układ kwater, pojawi się nowe okno.

Przykładowo dla stolarki dwuskrzydłowej:

Wskazując wybrany slajd, dokonujemy wyboru między oknem a drzwiami balkonowymi. Aktualnie wybrany numer slajdu jest wyświetlany pod tekstem BiK-ARCHITEKTURA.

Należy zwrócić uwagę, że każde skrzydło na slajdzie ma przypisany identyfikujące je numer. Do tych numerów odnoszą się listy wyboru, w przestrzeni Typy otwierania skrzydła okna (również ponumerowane). Jak widać na powyższym przykładzie, ilość aktywnych list zgadza się z ilością skrzydeł wybranego typu okna.

W liście wybieramy sposób otwierania danego skrzydła. Po wyborze, w dolnej części okna dialogowego wyświetli się podgląd dla danego wyboru.

Parametry oraz podgląd

W polach parametrów konieczne jest zdefiniowanie wielkości podziału szerokości okna lub drzwi balkonowych. Wymiary S1, S2...S4 dotyczą podziału całej szerokości stolarki okiennej i ich suma musi odpowiadać szerokości całego okna (Sz). Wymiary S1, S2...S4 nie są wymiarami pojedynczego skrzydła. Podobnie z wymiarami H1, H2...H4 w stosunku do wymiaru całościowego Hz.

Dla ułatwienia wprowadzono przycisk Podział symetryczny, który rozłoży wartość Sz na równe części pomiędzy ilość kwater.

W prawym górnym narożniku obszaru Parametry oraz podgląd znajdują się przepisane z okna interfejsu głównego wartości Sz i Hz, wprowadzone przez użytkownika.

Po wpisaniu parametrów i kliknięciu przycisku OK, okno zostanie zamknięte, a wybrany przez użytkownika układ kwater pojawi się w podglądzie 3D w oknie głównym.

Proces wstawiania okna

Wstawianie okna na rzucie

Aby wstawić okno, np. okno typowe jednoskrzydłowe O10, należy:

1. Wybrać odpowiednie funkcje w oknie dialogowym
2. Zatwierdzić przyciskiem Wstaw
3. Wskazać punkt bazowy (P1)
   Punkt ten będzie naszą bazą, od której będzie można odmierzyć oś środkową okna, dlatego wskazane jest, aby był to charakterystyczny punkt np.: narożnik ściany.
4. Wskazać punkt (P2) - od strony przeciwległej do węgarków - rozpocznie on wyznaczanie osi okna
5. Wskazać punkt (P3) prostopadły do P2 wyznaczający koniec muru i zarazem oś okna

Wartości na szpilce opisowej zgodne są z jednostkami wybranymi w parametrach systemu BiK (w przykładzie cm).

Wstawianie okna w przekroju

Aby wstawić okno w przekroju należy:

1. Wybrać odpowiednie funkcje w oknie dialogowym
2. Zatwierdzić przyciskiem Wstaw
3. Wskazać krawędź ściany zewnętrznej (P1)
   Nie ma potrzeby definiowania punktu bazowego, gdyż okno zostanie na podstawie parametru hp umieszczone na odpowiedniej wysokości nad poziomem posadzki.
4. Wskazać przeciwległą krawędź ściany (w obu przypadkach lokalizacja ustawiona jest na parametr Bliski)
5. Wskazać wierzch posadzki
6. Wpisać grubość parapetu Parametr hp wskazuje wartość od poziomu wykończonego podłogi do wierzchu parapetu.

Po zatwierdzeniu uzyskujemy wybrane okno w przekroju.

Zestawienie okien

Po wybraniu funkcji zestawienia, użytkownik wskazuje zakres rysunku, z którego chce stworzyć zestawienie stolarki okiennej. Po zatwierdzeniu wyboru wskazujemy górny lewy punkt tabeli zestawczej, gdzie automatycznie zostanie utworzone zestawienie.

Drzwi

Wstaw drzwi

Polecenie służy do definiowania i wstawiania stolarki drzwiowej na rysunkach, zarówno w rzutach, przekrojach jak i w widokach. Program sam rozpoznaje kierunek otwierania drzwi i odpowiednio sumuje podczas tworzenia zestawienia. Użytkownik wskazuje tylko podczas wstawiania drzwi w rzucie, stronę na którą ma się otwierać skrzydło.

Tym samym wszystkie niezbędne informacje są przechowywane w szpilkach opisowych (na rzutach). Dlatego wygenerowanie zestawienia możliwe jest tylko i wyłącznie na podstawie drzwi wrysowanych w rzucie.

Wybór typu drzwi

umożliwia użytkownikowi wybór spośród drzwi jednoskrzydłowych, dwuskrzydłowych oraz nietypowych.

Drzwi jednoskrzydłowe

Dla drzwi jednoskrzydłowych użytkownik może wybrać poszczególne elementy składowe, takie jak rodzaj:

• szyby
• klamki
• kratki wentylacyjnej

Pomimo że na rzucie informacje o wyglądzie są niewidoczne, dzięki nim możliwe jest utworzenie później zestawienia stolarki drzwiowej z wybranymi wcześniej i dokładnie określonymi parametrami. Wkładając więc niewielki wysiłek podczas definiowania drzwi, otrzymamy zestawienie zgodne z wymaganiami.

Dla wybranego zestawu widoczny podgląd gotowych drzwi, znajduje się w górnej, lewej części okna.

Drzwi dwuskrzydłowe

W tej opcji do wyboru są drzwi o podziale skrzydeł symetrycznym i niesymetrycznym.

Przy wyborze opcji niesymetrycznej, nie ma możliwości zdefiniowania stosunku podziału skrzydeł. Opis taki natomiast można zamieścić w polu Uwagi przy zestawianiu stolarki.

Drzwi nietypowe

Powyższe okno prezentuje rodzaje nietypowych drzwi. Tak jak dla każdego wcześniej wspomnianego typu, tak i tutaj wybrane drzwi wstawić można w rzucie, przekroju i widoku.

Po wybraniu konkretnego typu i zatwierdzeniu przyciskiem OK, w oknie głównym interfejsu widzimy rodzaj wybranych drzwi (poglądowo w widoku 3D oraz dokładnie w widoku płaskim).

Parametry drzwi

w obszarze użytkownik definiuje główne zmienne dla danych drzwi. Wartości podajemy w centymetrach, niezależnie od jednostek wybranych w parametrach modułu.

Skróty parametrów:

• Ozn. - oznaczenie na rysunku
• H - wysokość ościeży
• S - szerokość ościeży
• Ho - wysokość w świetle ościeżnicy
• So - szerokość w świetle ościeżnicy
• hp - wysokość progu
• ws - szerokość węgarka
• wg - długość węgarka

Dane do zestawienia

Poniżej parametrów obszar do opisu poszczególnych drzwi, określający ich kondygnację (np.: parter) oraz nazwę (np.: drzwi drewniane). Pola te są polami tekstowymi i wartość ich jest widoczna w tabeli zestawczej stolarki drzwiowej.

W obszarze tym jest również znacznik wyboru, czy wstawiamy drzwi z pełnym opisem na szpilce opisowej, czy też tylko opisem skróconym.

Rozwiązanie to działa na zasadzie ukrywania warstw, identycznie jak opisy stolarki okiennej. Mimo wyłączonej warstwy, blok z oznaczeniem drzwi jest wstawiany, ale automatycznie ukrywana jest warstwa, na której jest wrysowany. Dlatego operacja ta zadziała na wszystkie wcześniej wstawione opisy.

Rodzaj widoku

zgodnie z piktogramami wybieramy widok w jakim chcemy wstawić drzwi na rysunku.

Lista drzwi

W najniższej części okna głównego znajduje się Lista drzwi. Dzięki niej istnieje możliwość zapamiętania zdefiniowanego typu i parametrów drzwi. Po ponownym otwarciu okna interfejsu głównego, wystarczy wskazać wybrane drzwi z listy, a parametry zostaną automatycznie odczytane i uzupełnione w polu Parametry drzwi.

uwaga

Wskazanie na liście drzwi dowolnej pozycji, powoduje nadpisanie wartości wprowadzonych wcześniej w polach Parametry drzwi.

Proces wstawiania drzwi

Wstawianie drzwi na rzucie

Aby wstawić drzwi, np. jednoskrzydłowe w rzucie należy:

1. Wybrać odpowiednie funkcje w oknie dialogowym
2. Zatwierdzić przyciskiem Wstaw
3. Wskazać punkt bazowy (P1)
   Punkt ten będzie naszą bazą, od której będzie można odmierzyć oś środkową okna, dlatego wskazane jest, aby był to charakterystyczny punkt np.: narożnik ściany.
4. Wskazać punkt (P2) - od strony przeciwległej do węgarków - rozpocznie on wyznaczanie osi drzwi
5. Wskazać punkt (P3) prostopadły do P2 wyznaczający koniec muru i zarazem oś drzwi

Wstawianie drzwi w przekroju

Aby wstawić drzwi, np. jednoskrzydłowe, w przekroju należy:

1. Wybrać odpowiednie funkcje w oknie dialogowym
2. Zatwierdzić przyciskiem Wstaw
3. Wskazać krawędź ściany (P1), od strony węgarka
4. Wskazać punkt (P2) na krawędzi przeciwległej ściany
5. Wskazać punkt (P3) na wierzchu posadzki

Po powyższym kroku, program wstawi drzwi w przekroju

Zestawienie drzwi

Po wybraniu polecenia, użytkownik wskazuje zakres rysunku, z którego chce stworzyć zestawienie stolarki drzwiowej. Po zatwierdzeniu wyboru wskazujemy górny lewy punkt tabeli zestawczej, gdzie automatycznie zostanie utworzone zestawienie.

Schody

Definicja schodów

Polecenie umożliwia wstawienie biegu schodów w widoku bocznym jak i rzucie. Idea działania jest prosta i dzięki temu umożliwia narysowanie dowolnego układu złożonego z biegów prostych. Zadaniem użytkownika tworzącego dokumentację jest rozliczenie i narysowanie biegów schodowych łączących dwa poziomy. Dzięki funkcji Przelicz użytkownik na podstawie kilku danych jest wstanie uzyskać pełną geometrię rozliczanych schodów oraz podzielenie pokonywanej wysokości na dowolną ilość biegów. Tak wrysowane biegi użytkownik może scalić z narysowanymi dowolnymi spocznikami, tworząc ciąg komunikacyjny.

Wybór znacznika w obszarach Przekrój oraz Rzut wskazuje na rodzaj widoku, w jakim chcemy wstawić schody. Dla widoku bocznego, zgodnie z piktogramami, przygotowane zostały 3 typy biegu.

W części Podglądu pokazano graficznie wszystkie parametry, które użytkownik może definiować.

W obszarze Rozliczenie schodów definiujemy parametry schodów oraz wykonujemy kalkulację ze sprawdzeniem warunku $60 \leq 2h + s \leq 65\,\text{cm}$.

Znaczenie poszczególnych znaków:

• B - szerokość biegu

• g - grubość płyty biegowej lub pojedynczego stopnia w przypadku schodów wspornikowych (g)

• w - grubość warstw wykończeniowych

• s - szerokość stopnia

• h - wysokość stopnia

• p - skos podstopnicy

• L - długość rozliczanych schodów

• H - różnica poziomów, które pokonują rozliczane schody

• e - wysięg stopnicy

Zgodnie z opisem w nazwie ramki, jednostki którymi należy się posługiwać wyrażone są w centymetrach.

Wartości parametrów biorących udział w przeliczeniach, zostały wydzielone od parametrów nieistotnych dla ich przebiegu (B, g, w) za pomocą ramki. Parametry: p - skos podstopnicy i e - wysięg stopnicy znajdują się w ramce parametrów istotnych dla obliczeń i ich wartości są brane przy przeliczaniu geometrii schodów.

Ilość stopni n jest wpisywana przez użytkownika i nie zostaje zmieniana podczas przeliczania.

Proces uzupełniania pól wartości liczbowych do rozliczenia polega na podaniu m.in. wartości s lub L i analogicznie h lub H. Powyższe parametry w danej parze są ze sobą skorelowane i program przelicza jeden z nich na podstawie drugiego. Użytkownik wpisuje wybraną wartość i wskazuje wartość do obliczenia poprzez zaznaczenie wskaźnika obl. przy sąsiednim polu.

Wartości L i H można dodatkowo pobrać z rysunku poprzez zmierzenie wartości. Wówczas nie ma konieczności anulowania wprowadzonych wcześniej danych, gdyż po pomiarze wartości okno główne zostanie przywrócone.

Wysokość do pokonania (H) najlepiej opisywać między pełnymi kondygnacjami, bez rozbijania jej na poszczególne biegi połączone spocznikami na półpiętrach. Dzięki temu uzyskujemy pełną kontrolę i możliwość sprawdzenia sumarycznej wysokości stopni (za pomocą Listy stopni).

Po wybraniu przycisku Przelicz program, dla parametrów wskazanych przez użytkownika, dokona obliczeń. Jednocześnie w dolnej części obszaru wyświetlony zostanie warunek $2h+s$ sprawdzający poprawność zadanej geometrii. Wyświetlenie tekstu WARTOŚĆ POZA ZAKRESEM przy przekroczeniu zakresu $\leq 60;\,65\geq$ nie wpływa na obliczane wielkości i ma charakter jedynie informacyjny.

Wybranie funkcji Przelicz powoduje także uzupełnienie Listy stopni.

Dla każdego stopnia podana jest wysokość oraz długość mierzona od początku biegu. Zgodnie z powyższym, wartości dla ostatniego stopnia są równe co do wartości H i L.

Lista stopni ułatwia zorientowanie się i zaplanowanie jak podzielić bieg oraz gdzie dokładnie to nastąpi.

Podziału dokonujemy w obszarze Rysuj bieg, gdzie wybieramy zakres stopni dla danego biegu. W części tej użytkownik może wybrać, czy chce wstawić także barierki. Barierki rysowane są w rzucie (jedna lub dwie) oraz w widoku bocznym.

Lista zapisanych schodów służy do zapisania ustawionych parametrów oraz ponownego ich wczytania w późniejszym czasie.

Dodatkowo, poniżej zamieszczono diagram nachylenia schodów, prezentujący w graficzny sposób kąt, wysokość stopnia oraz podstawowe ich zastosowanie.

Wstawianie schodów na rzucie

Aby wstawić schody w rzucie należy:

1. Wybrać odpowiednie funkcje w oknie dialogowym
2. Zatwierdzić przyciskiem Wstaw
3. Wskazać punkt bazowy (P1)
4. Określić kierunek schodów (P2)
   Przy ustawionym śledzeniu biegunowym można wpisać dowolnie wybrany kąt.
5. Wskazać stronę barierki (P3) - występuje tylko w przypadku opcji z jedną barierką
   Pomocniczo zostaje wrysowana linia rozgraniczająca, która ułatwia wskazanie strony.
6. Odpowiedzieć na zapytanie programu, czy obrócić opis Program wrysuje rzut wraz ze strzałką opisującą. W niektórych ułożeniach opis biegu może być w pozycji odwróconej. Jeśli tak jest, należy przy pytaniu obrót opisu o 180st wpisać literę [T] i potwierdzić. W przeciwnym razie pozostawiamy domyślny wybór [N] i zatwierdzamy Enter
7. Wpisać światło przejścia między barierkami lub między barierką a najdalszą krawędzią biegu

Wstawianie schodów w przekroju

Aby wstawić schody w przekroju należy:

1. Wybrać odpowiednie funkcje w oknie dialogowym
2. Zatwierdzić przyciskiem Wstaw
3. Wskazać punkt bazowy (P1)
4. Określić kierunek (P2) (w prawo lub w lewo) od punktu bazowego
   Punktem początkowym wrysowanego widoku bocznego jest początek podstopnicy pierwszego stopnia.

informacja

Wszystkie wstawione biegi schodów (w rzucie i w widoku bocznym) są zgrupowane, co ułatwia ich przenoszenie i wstawianie w wybrane miejsce. Dla typowych ustawień programu CAD włączenie/wyłączenie grup obiektów wykonujemy za pomocą skrótu Ctrl+H.

Odczyt rzędnej

Dzięki poleceniu odczytu rzędnej dla każdego stopnia, zarówno w rzucie jak i widoku bocznym, odczytać można wysokość i odległość. Wartości te odpowiadają wartością w obszarze Lista stopni w oknie głównym definicji schodów.

uwaga

Przed przystąpieniem do pomiaru konieczne jest wyłączenie zgrupowania obiektów Ctrl+H.

Skarpa

Polecenie służy do kreskowanie skarp, po uprzednim zaznaczeniu takiej skarpy polilinią lub splajnem. Aby zakreskować skarpę należy:

1. Wskazać polilinię/splajn
2. Podać wartość odległości pomiędzy dłuższymi liniami wyznaczającymi obszar skarpy
   Domyślnie program ma ustawioną wartość <50>, jeżeli Użytkownik ją akceptuje, wystarczy nacisnąć klawisz Enter, jeżeli jednak jej nie akceptuje, należy wprowadzić z klawiatury swoją wartość.
3. Podać wartość długości dłuższej linii kreskowania; domyślna wartość: <100>
4. Podać wartość długości krótszej linii kreskowania; domyślna wartość: <50>
   Nie ma potrzeby podawania wartości długości pomiędzy krótszymi liniami wyznaczającymi obszar skarpy, ponieważ krótsze linie z definicji znajdują się dokładnie w połowie pomiędzy dłuższymi liniami.

informacja

Zwrot kreskowania zależy od kolejności wierzchołków/zwrotu polilinii

Kreskowanie zostało narysowane, każda linia jest narysowana jako osobny element, inaczej niż dzieje się to w przypadku standardowego kreskowania programów CADowskich.

Komin

Polecenie służy do wstawiania w istniejący rzut ścian kanałów wentylacyjnych, dymowych i spalinowych.

W górnej części okna dialogowego wybieramy stronę wlotu pojedynczego kanału. Kanały w tej części okna objęte są linią symbolizującą pogrubienie ściany. Pozwoli to, razem ze slajdem w dolnej części okna, prawidłowo określić stronę wstawienia pogrubienia w murze, a dalej idąc strony wlotów do pojedynczych kanałów.

Pośród typów kanałów, Użytkownik przypisuje żądany rodzaj. Maksymalnie można umieścić na jeden raz 6 kanałów. Jeśli ma być ich mniej, należy wybrać z rozwijalnej listy typ pusty. Do dyspozycji jest kanał wentylacyjny, spalinowy i dymowy. Każdy typ posiada odpowiednie zakreskowanie, zgodnie z PN.

Wymiary kanału w centymetrach należy określić na podstawie listy rozwijalnej. Tutaj także są trzy możliwości: 14x14, 14x27 i 27x27.

Rysowanie ciągu kanałów

Aby wstawić ciąg kanałów w konkretne miejsce należy:

1. Wskazać punkt bazowy (P1)
2. Odłożyć żądaną wartość na linii ściany, wskazując punkt (P2) wstawienia kominów
3. Wskazać linię ściany (P3), która zostanie zmodyfikowana

Przy wstawianiu od prawej do lewej, przy jednakowych ustawieniach wlotów kanałów w głównym oknie dialogowym, otrzymamy odwrotną kolejność kanałów.